بخشی از متن:یکی از آئینهای سالانه ایرانیان چهارشنبه سوری یا به عبارتی دیگر چارشنبه سوری است. ایرانیان آخرین سه شنبه سال خورشیدی را با بر افروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می روند.
از دیرباز تا کنون، آتش در نزد ایرانیان از ارزش و جایگاه خاصی برخوردار بوده است و بیشتر جشن ها و آیین ها پیوند نزدیکی با آتش داشته و دارند. گمان می رود که جشن چهارشنبه سوری نوع تغییر یافته ای از گاهنبار «همس پت میدیم گاه» ششمین و آخرین گاهنبار سال است. بخش نخست این واژه یعنی «همس» از «هم» به معنی گرما و تابستان در زبان اوستایی گرفته شده است و واژه ی همس پت میدیم روی هم به معنی برابر شدن روز و شب و آغاز گرما است و این گاهنبار در روز نخست پنجه ی پایان اسفندماه برگزار می شده است.
در هیچیک از متون باقیمانده ی پیش از اسلام اشاره ای به جشن چهارشنبه سوری نشده است. در اوستا، کتیبه های عیلامی، هخامنشی، اشکانی و ساسانی و نیز در متون پهلوی و حتی در روایت های مورخان یونانی درباره ی ایران نیز درباره ی جشن چارشنبه سوری سخنی گفته نشده است.
متون دوران پس از اسلام نیز در این باره تقریبا ساکت بوده اند، حتی در آثار محقق دقیقی همچون «ابوریحان بیرونی» نیز درباره ی آن توضیحی داده نشده است. اما برخی اشاره ها در تعدادی از متون کهن، نشان دهنده ی این است که گویا چارشنبه سوری نه تنها برگزار می شده، بلکه از آن به عنوان «عادت قدیم» نیز نام برده شده است.
فهرست مطالب:پیشینه ی جشن چهارشنبه سوری
گستره ی برگزاری جشن چهارشنبه سوری
مراسم شب چهارشنبه سوری
گزیده ای از مراسم ویژه ی چهارشنبه سوری در جای جای ایران و جهان
آجیل چهارشنبه سوری
مراسم چهارشنبه سوری
بوته افروزی
مراسم کوزه شکنی
فال گوش نشینی
قاشق زنی
آش چهارشنبه سوری
تقسیم آجیل چهارشنبه سوری
تحریف آیین چهارشنبه سوری
-
راهنمای استفاده:
مناسب جهت استفاده دانشجویان رشته تاریخ و ادبیات
مناسب جهت ارائه دانش آموزی
-
محتوای فایل دانلودی:
در قالب فایل word و قابل ویرایش
سجاد
چهارشنبه 2 تیر 1395 ساعت 02:47